طیبه محمودی؛ سودابه بساک نژاد؛ مهناز مهرابی زاده هنرمند
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی اثر بخشی آموزش مدیریت خشم با رویکرد روانشناسی مثبتنگر بر راهبردهای شناختی تنظیم هیجان و نشخوار خشم در دانشجویان دختر ساکن در خوابگاه دانشگاه شهید چمران اهواز بود. نمونهی اولیه، 400 دانشجوی دختر (میانگین سنی 57/21) بود که با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی چند مرحلهای، انتخاب شدند و مقیاس نشخوار خشم ...
بیشتر
هدف از این پژوهش بررسی اثر بخشی آموزش مدیریت خشم با رویکرد روانشناسی مثبتنگر بر راهبردهای شناختی تنظیم هیجان و نشخوار خشم در دانشجویان دختر ساکن در خوابگاه دانشگاه شهید چمران اهواز بود. نمونهی اولیه، 400 دانشجوی دختر (میانگین سنی 57/21) بود که با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی چند مرحلهای، انتخاب شدند و مقیاس نشخوار خشم ساخودولسکی، گلوب و کرومول و پرسشنامه راهبردهای شناختی تنظیم هیجان گارنفسکی، کرایج و اسپینهوون را تکمیل نمودند. از بین 66 نفر دانشجو که دارای نشخوار خشم بالا بودند، 30 نفر به صورت تصادفی انتخاب و در گروه آزمایشی و گروه کنترل گماشته شدند. گروه آزمایشی به مدت 8 جلسه تحت گروه درمانی آموزش مدیریت خشم با رویکرد روانشناسی مثبتنگر قرار گرفت در حالی که گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکرد. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری دادهها نشان داد که آموزش مدیریت خشم با رویکرد روانشناسی مثبتنگر به صورت معنیداری، باعث کاهش نشخوار خشم شد (98/18F=، 001/0p<)، اما بر راهبردهای شناختی مثبت و منفی تنظیم هیجان تأثیری نداشت (37/1F=، 257/0(p< (85/1F=، 191/0p<). این یافتهها نشان میدهد که آموزش مدیریت خشم با رویکرد روانشناسی مثبتنگر، میتواند برای افراد با نشخوار خشم بالا، مفید باشد.
